บางคนไม่มีที่อยู่อาศัยทันทีที่เกิด บางคนออกจากบ้านเกิดและพบว่าเป็นการยากที่จะกลับบ้านเกิด วันที่ 20 มิถุนายน เป็นวันผู้ลี้ภัยโลก ตามสถิติจากเว็บไซต์ทางการขององค์การสหประชาชาติ ปัจจุบันจำนวนผู้พลัดถิ่นทั่วโลกอยู่ในระดับสูงเป็นประวัติการณ์ โดยในแต่ละนาทีจะมีผู้พลัดถิ่นประมาณ 20 คนเนื่องมาจากสงคราม การข่มเหง หรือการก่อการร้าย ณ สิ้นปี 2566 ผู้คนอย่างน้อย 117 ล้านคนทั่วโลกถูกบังคับให้ต้องพลัดถิ่น รวมถึงผู้ลี้ภัยประมาณ 43.4 ล้านคน เมื่อมองไปทั่วโลก ความขัดแย้งในฉนวนกาซาและวิกฤตการอพยพย้ายถิ่นในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนนั้นยืดเยื้อยาวนาน การยิงปืนใหญ่ ลมแรง และคลื่นลูกใหญ่...ผู้ลี้ภัยจำนวนมากยังคงไร้ที่อยู่ ทำไมพวกเขาถึงเรียกว่าบ้าน?
อันโตนิโอ กูเตอร์เรส เลขาธิการสหประชาชาติเคยกล่าวไว้ว่าผู้ลี้ภัยเป็นตัวแทนของจิตวิญญาณมนุษย์ที่ดีที่สุด และพวกเขาต้องการและสมควรได้รับการสนับสนุนและความสามัคคี ไม่ใช่การปิดพรมแดนและหลบเลี่ยงความรับผิดชอบ ปัญหาผู้ลี้ภัยเป็นรอยแผลเป็นที่ลุกลามในอารยธรรมของมนุษย์ ซึ่งตั้งคำถามต่อมโนธรรมของสังคมมนุษย์ ประชาคมระหว่างประเทศจะต้องให้ความช่วยเหลือและสร้างท่าเรืออันอบอุ่นแห่งมนุษยธรรม เพื่อช่วยให้พวกเขาทนต่อสงครามที่ปะทุอย่างกะทันหัน สกัดกั้นพายุที่ไม่รู้จักที่อยู่ข้างหน้า และจุดประกายความหวังในการสร้างบ้านเกิดเมืองนอนของพวกเขาขึ้นมาใหม่
[บรรณาธิการ: ฟู่ จี้ห่าว]รู้จักกับบาคารา66ใน 3 นาที บาคารามีทีมายังไง ทำไมยอดนยมในปี